Renate Dorrestein - Weerwater

Kunststof TV, ik mis het nog steeds. Natuurlijk kun je interviews met schrijvers ook beluisteren via de radio, maar het is toch allemaal veel directer als je de geïnterviewde ook ziet. En dat was zeker zo toen Renate Dorrestein bij Joost Karhof aan tafel zat om te vertellen over haar schrijversblokkade. Het boek dat ze erover schreef, heeft haar geholpen te begrijpen waar de blokkade door veroorzaakt werd en heeft haar weer op weg geholpen. Gelukkig maar, voor haar en voor ons, want ik had Weerwater niet graag gemist.

Samenvatting

Van de zomer van 2013 tot die van 2014 was Renate Dorrestein gastschrijver in Almere, met de opdracht een roman te schrijven in de reeks "De Almere Verhalen". Het werd Weerwater, verwijzend naar een meertje in Almere Stad, ontstaan bij het graven van de haven van Almere. Water speelt een belangrijke rol in het verhaal.
Renate Dorrestein vertelt het verhaal alsof zijzelf deze gastschrijfster is. Nog maar net gearriveerd is ze getuige van een apocalyptische ramp: de wereld vergaat, alleen Almere blijft bestaan, volkomen geïsoleerd. Van gastschrijver wordt ze stadsschrijver met de opdracht alles wat er plaatsvindt zorgvuldig op te tekenen. In Almere overleven zo'n vijfduizend vrouwen, mannen zijn er vrijwel niet meer, behalve een paar honderd ontsnapte gevangenen. Samen moeten zij een nieuwe maatschappij inrichten, met nieuwe familieverbanden. Beslissingen worden voortaan genomen per loterij, zelfs als op een dag een baby wordt gevonden ... 

Leeservaring

"Weerwater is een ongeëvenaarde Dorrestein-vertelling over uitzichtloosheid en hoop, over egoïsme en opoffering, maar vooral over de liefde en ons verlangen naar verbinding. Spannend, teder, ontroerend en geestig." Dat staat te lezen op de binnenzijde van de kaft. En daar valt niets op af te dingen. Om te beginnen heeft ze met dit boek Almere voor eens en altijd op de kaart gezet. Zelden wordt de stad voor vol aangezien en nu is ze de enig overgebleven plek op aarde, waar het allemaal gebeurt! Ik was er ooit eens in de buurt en heb het Kasteel (nog steeds niet afgebouwd, maar vandaag werd bekend dat het wellicht een Heksenpretpark gaat worden....) met eigen ogen gezien. En eigenlijk ben ik nu toch ook wel nieuwsgierig naar de stad zelf. Ik zal niet de enige zijn: wie weet zijn er al "literaire Weerwater-wandelingen" (zoals bv. ook Knielen op een bed violen "bedevaarstochten" in Velp opleverde). Dat op zich is al Dorrestein-humor.

Maar goed, dat is bijzaak. Het gegeven afgesloten te zijn van de rest van de wereld, op elkaar aangewezen zijn en geplaatst worden voor onvoorstelbaar veel problemen en even zovele meningen over oplossingen, het is voor een schrijfster als Renate Dorrestein een uitgelezen kans er weer helemaal voor te gaan. Niets meer te merken van een writer's block. Ze sleept je mee in haar fantasie: er wordt een samenleving beschreven, zoals die heel goed zou kunnen zijn in deze situatie. En steeds voegt ze er weer een element aan toe om het gecompliceerder te maken en spannender. Maar ook de gevoelens van de afzonderlijke mensen spelen een rol: jaloezie, egoïsme, zelfopoffering, hoop, inventiviteit, verdriet, overlevingsdrang. Het geeft het verhaal een extra dimensie: hier komt de vraag naar voren: wat zou je zelf doen in zo'n situatie. Ondanks dat deze ramp verzonnen en absurd lijkt, weet ze de gebeurtenissen in deze geïsoleerde stad een heel realistisch tintje te geven.

Er is al veel over geschreven en zelf ervaren hoe het verhaal verloopt, blijft het leukst. Dus laat ik het hierbij. Het is een heerlijk boek dat moeilijk weg te leggen is, daarvoor wil je te graag weten wat er nog meer staat te gebeuren. En hoe het afloopt?

 "Er is maar een ding zeker: ik heb me pas definitief gekweten van mijn taak als Almeres stadsschrijfster wanneer de wonderbaarlijke historie van deze stad elders lezers heeft bereikt. Of dat ons isolement zal beëindigen, weet ik niet. Maar als er buiten ons een wereld bestaat, zal die in elk geval met stijgende verbazing kennisnemen van wie wij waren en wie wij zijn, van wat we deden en wat we doen, in een stad waarin vroeger niemand dood gevonden wilde worden, maar die tot dusverre alles heeft overleefd."

Renate Dorrestein - Weerwater. Amsterdam, Podium, 2015. Pb., 301 pg. ISBN: 978-90-5759-712-1.

Ik las dit boek als 33/30 van de Ik Lees Nederlands uitdaging 2015 (KLIK HIER).

© JannieTr, oktober 2015.